Ken je dat? Je hebt gesolliciteerd en het antwoord van jouw mogelijke nieuwe werkgever laat op zich wachten? Je hebt net een planningsgesprek met jouw manager gehad waarin jij hebt aangegeven dat je het helemaal anders wilt doen. Of je hebt net een confronterend ‘relatiegesprek’ gehad met je partner en je wacht op het eerste belletje van hem of haar na het gesprek. Of je had knallende ruzie met je beste vriend of vriendin en je hebt dingen gezegd die je niet zo bedoelde en nou krijg je geen contact met ze. Allemaal voorbeelden van momenten van die killing onzekerheid.

En wat gebeurd er dan in je hoofd? Wellicht gaat jouw hoofd ook (net zoals het mijne vroeger heel vaak deed of net zoals de vele hoofden van alle vrouwen die ik spreek) in de piekermodus. Die modus waarin jij je helemaal gaat richten op de ander. Gedachten als “Wat zal ze er van vinden dat ik dat zeg?”, “Heb ik nu voor altijd iets kapot gemaakt?”, “Komen we hier wel overheen samen?” of “Ze vinden me vast niet goed genoeg voor die job. Dat is vast de reden waarom ze nog niet gebeld hebben. Had ik maar meer…”.

En deze gedachten, voel eens goed bij jezelf als je net in die piekermodus zit, voelen die licht aan en blij en makkelijk? Of juist zwaar, vermoeiend en verdrietig of bozig? Ik gok de laatste categorie. Dat hoor ik vaak bij mij klanten en dat herken ik zelf ook. Deze gedachten zijn niet helpend, ze liggen namelijk nul in lijn met wie jij werkelijk bent.

Dit zijn vaak elke keer “dezelfde oude gedachten”. Dezelfde mindfuck waar je elke keer weer in terecht komt. Het zijn bijvoorbeeld gedachten als “maar als ik mezelf echt helemaal laat zien zoals ik ben, dan nemen ze me vast niet aan” of “dat laatste berichtje dat ik stuurde, was ik niet te eager” etc. Jouw hoofd speelt continu hetzelfde verhaal af. Keer op keer weer. Want dat lieve hoofd van jou, ze wil het zo graag goed doen.

En “The way You do anything is the way that you do everything”. Wij mensen zijn nou eenmaal gewoontedieren. Patronen sluipen er in. En wij mensen blijven hetzelfde gedrag continu herhalen met elke keer de hoop dat als we maar hard genoeg ons best doen en als we maar voldoende piekeren en als we maar alle rampscenario’s voorbij laten komen en we maar helemaal analyseren hoe of wat die ander ervan zou vinden, dat dit het proces zou beïnvloeden en dat het deze keer anders loopt.

En guess again? Bad luck! Hoeveel je ook piekert over wat de ander zou willen, denken, voelen etc. het verandert niets aan de uitkomst. Jouw omstandigheden veranderen pas als jij de dingen anders gaat doen. Het maakt het hoogstens heel oncomfortabel voor jezelf en energetisch gezien zet je niet de meest aantrekkelijke energie in de wereld. Vooral voor jezelf niet.

Maar hoe stop ik daar dan mee? Als mijn hoofd met mij op de loop gaat hoor ik je denken. Door uit je hoofd te gaan en weer contact te maken met jouw gevoel! Door jezelf letterlijk en fucking eerlijk in de spiegel aan te kijken en te vragen “Waar ben ik dan bang voor?”. Misschien is het dat je voor altijd die stomme baan van nu moet blijven doen, misschien is het dat je nooit een goede relatie zult vinden en altijd alleen blijft of misschien is het dat je vriendschap voorbij is door jullie major ruzie. Kijk jezelf aan en zie jouw angst onder ogen. En vervolgens blijf je erbij. Je blijft bij dit gevoel en je laat het er zijn. Je laat het letterlijk toe. En nadat je het toegelaten hebt en je het accepteert dat dit nou éénmaal is waar je bang voor bent, dan bepaal je of je er iets aan gaat doen en wat je dan gaat doen.

Die overkill van piekeren en analyseren dat is jouw hoofd dat je wilt beschermen. Op haar twisted way. Maar je kunt zekerheid niet afdwingen. Het bestaat namelijk niet. Jouw mogelijke nieuwe werkgever kan elk moment bellen voor een tweede gesprek en ook elk moment bellen dat jij het niet bent geworden of niet eens wat laten horen. Dus omarm de onzekerheid, die zekerheidsverslaving is voedend voor al dat gepieker maar JIJ bent degene die aan het kortste eind trekt. Is de piekermode on? Verstil dan en ga in gesprek met jezelf en neem de regie weer in handen.

Jij bent de denker van jouw gedachten en niet andersom! En ben je een piekeraar en laat je hierdoor heel veel geluk vergallen? Lees deze blog dan opnieuw en als je weer gaat piekeren, lees ‘m dan weer opnieuw en VOLG deze tip OP. Al jouw antwoorden liggen in de actie. Ik weet dat jij dit kan en lukt het je niet of wil je meer handvatten hebben in hoe je om kunt gaan met de immense onzekerheid die het soms van je overneemt? Geef je dan op voor een 1-op-1 inspiratie call waarin ik jou help weer bij jezelf te komen zodat je van daaruit, vol rust en zelfvertrouwen, weer jouw eigen hart kunt gaan volgen.

Uiteraard ben ik heel erg benieuwd wat jij uit dit verhaal herkent en wat je er van vindt. Wil jij het mij laten weten? Ik lees alle reacties en ik reageer altijd!

Lees hier mijn andere blogs of beluister mijn ‘Uplift your life’ Podcast voor nog meer inspiratie & tips om je hart te volgen.