Ben jij ook weleens een beetje jaloers op mensen die ergens vol in durven te duiken, zonder erover na te denken van tevoren lijkt het wel? Ze kennen het nog niet, hebben het nog nooit gedaan en ze gaan gewoon. Ze denken ‘ik zie wel of het lukt en ik red me wel’. Of zou jij juist willen dat je wat vaker een moment zou nemen om even na te denken voor je in de actie schiet?

Ik weet nog heel goed dit moment, een aantal jaar geleden. Ik zou een training geven en ik had een onervaren collega (op het gebied van trainen dan) die op die dag voor het eerst met mij mee zou lopen. En er gebeurde toen iets, wat elke trainers angst is gok ik zo, ik was ziek en ik kon niet komen. Als je mij een beetje kent dan weet je dat ik nooit zomaar thuis zou blijven als ik weet dat er een groep mensen, vanuit het hele land, op mij zit te wachten. Maar dit was niet een beetje, maar echt ziek. Keel zat dicht, kon niet praten. Trainen was definitely geen optie die dag.

Dus ik appte en belde (wat dus eigenlijk al nergens op sloeg, want ik kon praktisch geen geluid uitbrengen) naar mijn nieuwe en nul ingewerkte collega die voor het eerst een dag mee zou lopen. En zij reageerde extreem relaxed! Ze zei wel even van “oh, das niet zo fijn” maar ze hoorde meteen de ernst van mijn situatie en ze zei “dan doe ik de training zelf”. Ze zei zelfs letterlijk “ik vind het wel spannend, maar ik weet dat als je mij in het diepe gooit, dan ga ik zwemmen dus het komt wel goed. Ik geef je einde dag een update”.

En eerlijk.. Ik stond versteld op dat moment. Als mij destijds zoiets zou zijn gebeurd. Om voor een groep mensen, een training te moeten geven die ik niet kende en nog nooit gezien of voorbereid had dan zou ik hoogstwaarschijnlijk een error hebben gekregen. In het begin van mijn trainerscarrière bevroor ik op zo’n moment in plaats van dat ik in de actie wilde gaan. Dat voelt nu als een heel ander leven, maar ik wilde het toen zo graag goed doen voor zo’n groep, dat wanneer ik niet wist ‘hoe’ ik dat kon doen, dat ik per direct zou blokkeren. Zo streng was ik voor mezelf in die tijd. Nu, jaren later met een mega dosis aan ervaring, zou ik het nog niet fijn vinden, maar ik zou een ‘koffer’ vol kennis, ervaringen en oefeningen hebben en ik zou vertrouwen hebben in mijn kunnen. Destijds had ik dat nog niet.

Deze collega maakte dat ik een beetje jaloers werd op haar instelling op dat moment. Ik wilde ook zo in situaties kunnen staan. Maar waar ik eigenlijk naar verlangde was wat zij al had in dat moment, namelijk een gezonde dosis aan zelfvertrouwen. Zij vertrouwde zo op zichzelf en haar kunnen, dat ze diep van binnen geloofde dat ze het voor elkaar zou krijgen. Ze zei ook letterlijk dat één van haar overtuigingen is “het komt altijd goed”. En zoals je weet is onze mind een mega powerfull thing 🙂

Zij heeft mij die dag een les geleerd. Er is namelijk een nieuwe manier van denken en kijken bij mij ontstaan die dag. Ik dacht tot die tijd altijd dat ik eerst alles moest kunnen. Dat ik uren moest voorbereiden. Veel moest leren en alles moest begrijpen voordat ik er vol zelfvertrouwen aan kon beginnen. Ik heb die dag mijn eerste inzicht gekregen in dat het juist andersom werkt. Dat het gaat om doen. Door veel te oefenen, door veel fouten te mogen maken van jezelf en door van elke fout te leren, daardoor groeit je ervaring. Door steeds meer te ervaren en door ook te ervaren dat wat jij doet werkt voor anderen daardoor groeit je zelfvertrouwen. Wat een waardevolle les was dat!

Ik ben er, met dank aan vele andere lessen, achter gekomen dat je niet perfect hoeft te zijn voordat je ergens aan kunt beginnen. Dat is nou juist die mindfuck die je op de plaats houdt. Die maakt dat je gaat uitstellen en dat je in jouw hoofd schiet. Maar door onze imperfectie te omarmen, door te voelen dat je het spannend vindt en door voor ogen te houden waarom jij het toch gaat doen en het vervolgens ook echt te doen, dat maakt dat je leert. Dat maakt dat jouw koffer met positieve ervaringen zich kan gaan vullen. En elke ervaring waar je blij van wordt, die in die koffer zit, die zorgt weer voor extra beetje zelfvertrouwen in jezelf.

Dus stop met jezelf opleggen dat je het eerst perfect moet kunnen voor je het mag gaan doen maar start met spelen, met mogen leren, mogen ervaren en fouten mogen maken. Kijk terug nadat je iets nieuws hebt gedaan en leer en reflecteer op alles wat je doet. Wat ging er goed? Hoe komt het dat dit goed ging? En wat kan er beter de volgende keer?

Wees trouw aan jouw voornemen om te mogen leren, pak bewust jouw momenten van reflectie en je zult zien dat het veel vaker goed gaat dan dat jij nu verwacht. Je zult voelen hoe gaaf het is om je focussen op wat je wel wilt en om te ervaren hoe het is nu jij de eerste stappen al neemt. Dus naast succes wens ik je ook veel plezier en een mooie uitsmijter om je makkelijk te helpen onthouden. Deze quote die mij vaak inspireert:

“You don’t grow old because you age in numbers, you become old when you stop learning”

Ik ben zo benieuwd wat jij gaat doen met deze inzichten en hoe jij dit ervaart voor jezelf? Superleuk als jij het mij wilt laten weten in de comments hieronder!

PS. Staat het continu blijven leren en jezelf ontwikkelen ook op nummer 1 voor jou? Voel jij vaak dat er nog veel meer in jou zit dan wat er nu uit komt en is het werk dat je nu doet het niet meer helemaal voor je? Wil jij gaan ontdekken wat het wel zou zijn, wat jouw passie is en waar jouw hart sneller van gaat kloppen? Geef je dan op voor de bijna gratis workshop ‘Ready for Change’ op 2 december as.

Lees hier mijn andere blogs of beluister mijn ‘Uplift your life’ Podcast voor nog meer inspiratie & tips om je hart te volgen.