Met veel plezier neem ik je mee in dit geweldige verhaal. Echt gebeurd en zo leuk! Dus stay tuned voor de full story want je gaat ervan genieten.
Okay, we gaan een aantal jaar terug in de tijd. Ik heb een hele leuke collega. Vlotte dame, vrijgezel en ze vertelde op een gegeven moment dat ze op haar telefoon een game speelde waarbij je ook tegen willekeurige tegenspelers random op het internet kon spelen. Zij had gekozen voor die optie en ze had nu al een klein half jaar dezelfde mannelijke speelbuddy waar ze trouw haar spel mee speelde.
Ze vertelde over de maanden heen steeds vaker over deze meneer en ook zagen we haar steeds vaker bezig met haar telefoon. Als we ernaar vroegen, of beter gezegd is als we haar aan ons kruisverhoor onderwierpen, bleek dat ze elkaar op een gegeven moment zelfs elke ochtend een app stuurde bij wakker worden en elke avond een berichtje voor het slapen gaan. Ook hadden ze door de gehele dag heen contact met elkaar. Je leest het al.. Hier bloeide wat op. Maar als we dan vroegen of hij haar al mee uit had gevraagd want ze appten nu al een paar maanden heel trouw, dan moest ze daar een ‘nee’ op antwoorden. Op de vraag of zij hem zou willen ontmoeten kwam in het begin een voorzichtige ‘ja’, die steeds stelliger werd naarmate er meer tijd overheen ging.
Op een avond zit ik thuis de film “We bought a zoo” te kijken waarin de broer vd hoofdrolspeler hem van wijze raad voorziet (ladies, het is een lieve romcom, met Matt Damon in de hoofdrol, dus als je ‘m nog niet gezien hebt dan is dit een easy feel good movie, ff om te onthouden). Matt Damon’s broer geeft hem in die film de wijze raad wanneer Matt voor een grote beslissing staat “All You need is 20 seconds of insane courage and I promiss You that something great will come out of it”.
En die opmerking raakte mij enorm. Hij kwam binnen zeg maar omdat ik het 100% herkende. Dit advies zegt namelijk dat het feitelijk maar 20 seconden van belachelijk veel moed vraagt voordat we een nieuwe stap nemen. Dan hebben we het over echt daadwerkelijk het besluit nemen dat je iets nieuws gaat doen. Dus bijvoorbeeld die laatste 20s net voor je jouw pinpas er doorheen haalt voor die prachtige maar veel te dure jurk of die 20s net voordat je die ander vertelt dat je gevoelens hebt voor die persoon of die 20s net voor je uit het vliegtuig springt voor je parachutejump (die waren so killing for me, maar de vrije val daarna was het zo waard :-D) of die 20s net voordat je aangeeft bij jouw manager je het zo niet meer leuk vindt op jouw werk.
Je kent het wel, die laatste 20 seconden waarbij jij jouw hart in jouw keel voelt. Die 20s waarin jouw bloed door je oren suist, die 20s waarin je helemaal warm wordt van binnen omdat je weet dat je zo iets enorm spannends gaat doen. Die laatste 20 seconden net voordat je die stap buiten jouw comfort zone zet. Die 20 seconden net voordat moment waarbij jij over deze onzichtbare lijn heen gaat, waarin jij die andere zone in betreedt. Waarin jij dat gebied op zoekt waar je nieuwe dingen ervaart, dat gebied waar ’the magic happens’.
Stel je nou voor dat het je lukt om deze 20 seconden voor ogen te houden wanneer jij super graag iets nieuws wilt gaan doen. Dus dat je stopt met al die uren van te voren erover te piekeren, al die uren waarvan je eigenlijk zelf ook allang weet dat het niet helpt. Maar dat je bewust kiest om jouw focus te verleggen en dat je de spanning verkleint door tegen jezelf te zeggen “Het valt wel mee en het komt hoe dan ook goed. Ik kan deze stap nemen, ik heb gevraagd aan mijn hart wat zij het allerliefste wilt en als ik er objectief naar kijk dan is het maar 20 seconden echt f*cking spannend. Een ‘nee’ heb ik nu toch al en ‘ja’ kan ik krijgen, dus feitelijk heb ik niets te verliezen”.
En dat je, door dit te ervaren, ook tegen jezelf kunt zeggen: “Ik weet nu ook dat het wel meevalt die nieuwe dingen doen. Ik weet als ik er echt over na denk dat die hartkloppingen vlak van tevoren, mijn bloed suizend door mijn oren en het gevoel dat ik het warm krijg all over feitelijk maar 20 seconden duurt. En dat na die 20s, nadat ik de stap heb genomen, het de angst meteen uit mijn systeem is. Want dan is het out of my hands. En ik voel aan alles in mij dat ik deze nieuwe stap graag wil zetten, dus die 20 seconden pure spanning, die neem ik voor lief”.
Wat zou dit je opleveren, als jij dit vaker zou doen? Zou het dan makkelijker voor je zijn om over die onzichtbare lijn van jouw comfort zone heen te stappen? Ik hoop van wel!
Mij helpt het in ieder geval enorm om bewust te relativeren van tevoren wanneer ik vlak voor een nieuwe stap sta en mijn hoofd met me op de loop gaat door allerlei mitsen en maren te bedenken. Het moment dat ik mij bewust word hiervan, dan sta ik er even bij stil en voel ik heel bewust of deze nieuwe stap echt is wat ik wil en als het antwoord dat ‘ja’ is dan spreek ik mezelf toe. En dat toespreken is sinds die movie, al heel vaak geweest, dat ik even uitzoom en the bigger picture bekijk. Dat ik denk ‘Ja, het gaat eigenlijk maar om 20 seconden insane moedig zijn het moment dat ik de stap neem en verder valt het best mee’. Ik ben zo benieuwd of dit ook voor jou kan werken!
Maar nu, weer even terugkomend op de start van deze blog. Je bent natuurlijk hartstikke benieuwd naar hoe het eindigt met die twee “digitale lovebirds” uit dit verhaal die allebei, na zes maanden tijd, nog geen eerste stap tot een ontmoeting in real life hadden gezet. Hoe hun story zich heeft vervolgd, dat ga ik je nu vertellen ?
We gaan weer terug in de tijd, naar een dag op kantoor waar ik tijdens de lunch vroeg aan mijn collega of ze al een date hadden staan met elkaar maar de, tot dan toe, bekende status gold op dat moment nog steeds. Ze appte welliswaar al als een setje, de gehele dag door, maar er werden nog steeds geen moves richting offscreen gemaakt. En ik, helemaal vol van de film die ik die avond ervoor had gezien, met die über pakkende tip er in, ik begon mijn “It only takes 20 seconds” speech naar mijn collega.
Ik vroeg haar, wat nou als jij de eerste stap zou zetten? Laten we wel wezen, het is namelijk maar 20 seconden echt spannend. Je schrijft het appje om te vragen of je elkaar gaat ontmoeten en als die app klaar is en hij is exact zoals je wilt, dan is het maar 20 seconden freaking eng. Dat zijn die 20 seconden voor je op sent drukt. Die 20 seconden dat jij jouw hart in je keel gaat voelen. En als het appje éénmaal weg is, dan kan je er toch niets meer aan doen. Een ‘nee’ heb je nu ook en een ‘ja’ kan je krijgen. Dus wat let je? Het is namelijk maar 20 seconden. Ik vroeg haar hoe ze dat zou vinden?
En écht, alle credits gaan naar haar. Ze moest er ff over nadenken maar de logica tezamen met haar wens om elkaar te ontmoeten kreeg haar te pakken. Ze schreef de app, ze had INSANE VEEL COURAGE en ze drukte op SENT. En hoe stoer was zij daar! Wat een ongelooflijk cool moment was dat!
En net zoals bij een romantische film.. Nu wil je natuurlijk weten hoe het verhaal eindigt tussen die twee. En dat is the best part of all… Ze hebben een relatie gekregen en ze zijn nog steeds samen! Dat is toch te leuk om te lezen?
Nu hoop ik natuurlijk dat jij, naast dat dit een heerlijk verhaal is, zelf ook aan het denken gezet bent. Aan het denken over:
- Welke stap wil jij mega graag zetten?
- Wat zou jij écht willen doen waarvoor zou jij maar 20 seconden belachelijk veel moed voor nodig hebt terwijl je de stap zet en waarbij je vervolgens het risico loopt om dat te krijgen waar jij van droomt?
Ik wens je toe, dat als jij voor een grote nieuwe challenge staat, dat dit verhaal als een reminder mag dienen en dat jij dan de tijd kunt nemen om te relativeren. Dat je, wanneer jouw hoofd ‘aan’ gaat en je allerlei spannende dingen gaat bedenken, dit herkent en dat je jouw focus verlegt. Dat je tegen jezelf zegt ‘ik weet dat het eigenlijk maar 20 seconden echt freaking spannend is en dat ik alle andere spanning daaromheen zelf veroorzaak in mijn hoofd. En als ik dit weet en als ik dit zie, dan kan ik ook voor iets anders kiezen. Dus ik calculeer die 20 seconds insane courage in en de tijd daarvoor ga ik me alvast inleven in hoe gaaf het zou zijn als ik er straks achter sta en ik die stap genomen heb’. Dat is mijn wens voor jou!
Uiteraard ben ik nieuwsgierig of dit verhaal jou raakt. Welke ervaringen heb jij hier zelf al mee? Of heb jij een spannende nieuwe stap op het oog waar je deze gedachte op gaat toepassen? Wil jij het delen met mij in the comments hieronder? Ik lees alle reacties en reageer altijd!
Lees hier mijn andere blogs of beluister mijn ‘Uplift your life’ Podcast voor nog meer inspiratie & tips om je hart te volgen.
0 reacties