Een paar weken geleden gaf ik een workshop waarin ik een gedeelte van mijn eigen verhaal deelde met de groep. In dat verhaal vertelde ik ook dat ik vroeger echt heel onzeker was. Ik was het meisje (lees zelfs nog toen ik achter in de 20 was) dat altijd aan anderen vroeg wat zij dachten dat ik moest doen omdat ik niet op mezelf durfde te vertrouwen.

Aan het einde van de workshop zei één van de deelneemsters tegen mij dat zij zich niet kon voorstellen dat ik vroeger zo onzeker was. Ik vertelde haar dat het nu zoveel minder is dan toen gelukkig. En dat ik nu echt kan zeggen dat ik nu ook weet waar ik goed in ben. Maar ook dat ik, als ik wat nieuws of iets voor de eerste keer doe, mezelf vaak weer betrap op die oude en bekende vlagen van onzekerheid die dan ineens weer even vol de kop opsteken.

Zo deelde ik met haar dat ik vroeger (tot zo’n vier jaar geleden ongeveer) in mijn werk heel vaak het gevoel had dat ik elk moment betrapt kon worden door mijn collega’s. Ik keek namelijk enorm op tegen collega’s die in mijn ogen ergens heel goed in waren of die juist heel zelfverzekerd waren in mijn ogen en ik dacht dan met regelmaat “als ze me maar geen moeilijke vragen stellen waardoor ik door de mand val en zij erachter komen dat ik ook vaak gewoon maar gewoon iets doe”.

Deze deelneemster in workshop vertelde mij toen over het ‘imposter syndrome’ oftewel het oplichterssyndroom. Iets waar ik nog niet eerder van gehoord had en wat ik eens opgezocht heb. Het ‘imposter syndrome’ is door de Amerikaanse psychologen Pauline Clance en Suzanne Imes onderzocht is in 1978. In grote lijnen kwam uit dit onderzoek naar voren dat dit gevoel van elk moment door de mand kunnen vallen voortkomt uit het geen eigenaarschap nemen voor het verwerven van jouw eigen competenties.

Even in wat gemakkelijker Nederlands. Wanneer iets je goed af gaat dan zullen veel mensen dit op een gegeven moment zien en toekennen aan een kwaliteit of talent van zichzelf. Wanneer je last hebt van het imposter syndrome dan wijs je juist datgene wat jij goed hebt gedaan toe aan geluk of aan ’toevallige omstandigheden’. Je zegt hiermee dus eigenlijk dat het komt door iets wat buiten jezelf ligt in plaats van dat jij jezelf de credits geeft voor het succes dat ontstaan is dankzij jouw kwaliteiten, vaardigheden en talenten die jij ervoor gebruikt hebt.

Hoe werkt dit bij jou? Herken jij iets van jezelf hierin? Heb jij hier totaal geen last van en claim jij jouw successen en zie jij ook welke talenten van jezelf jij hiervoor hebt ingezet of wijs jij het eerder toe aan toeval dat je “toevallig” iets briljants deed? Ik herkende dit in ieder geval enorm toen ik het las. Ik deed dat namelijk ook heel vaak en dit hield een groot gedeelte van mijn onzekerheid daarmee in stand zoals je zult begrijpen.

Persoonlijk denk ik dat het voor mij ook te maken had met het feit dat ik continu mezelf aan het vergelijken was met mijn collega’s maar ook met mijn vrienden en familie. Bij de mensen om mij heen kon ik juist heel goed zien wat hun successen waren en welke van hun talenten zij hiervoor ingezet hadden. Mijn kritische stemmetje zei dan ook negen van de tien keer heel duidelijk tegen mij dat die ander ook nog eens veel beter was in dat talent dan ik. De talenten van anderen wel zien en mezelf juist veel te weinig credits geven voor mijn eigen successen maakte natuurlijk dat ik me nog onzekerder ging voelen.

Kan je me nog steeds volgen? Herken jij dit toevallig ook bij jezelf? En word jij soms ook moe van dat eeuwige vergelijken van jezelf met anderen om jou heen en ben jij er klaar voor om hiermee op te houden? Om liever en milder te worden voor jezelf omdat jij vanbinnen voelt dat dit niet werkt en dat jij jezelf het gevoel van jezelf kleiner voelen aandoet net zoals ik dit heel lang heb gedaan? Zonder nou eens lekker boos te worden op jezelf als je dit leest, want ik geloof dat als je beter weet dan doe je beter. En zo lang jij nog niet weet hoe je dit kan veranderen dan kan je het ook niet anders doen.

Maar gelukkig ga ik je een hele waardevolle tip geven. Ben je er klaar voor?

Stop met jezelf te vergelijken met anderen! Stop er vanaf nu mee! 

Dit was voor mij zo waardevol om te leren. Want wanneer wij onszelf vergelijken met een ander dan tunen we namelijk in op de energie van gemis en tekort. We kijken naar iets wat een ander wel heeft, kan of doet in onze ogen en wij niet. En hier gaan we onszelf altijd kleiner door voelen. Dus we zijn niet eerlijk naar onszelf toe. Bij mij is mijn groei naar meer zelfvertrouwen enorm versneld vanaf het moment dat ik stopte met mezelf te vergelijken met anderen en ik gestart ben met mezelf alleen nog maar te vergelijken met mezelf.

Ik durf eerlijk te zeggen dat dit één van de redenen is waardoor ik nu zelfs mijn eigen business heb en ik het lef en de durf voel om mezelf zichtbaar te maken op social media.

Omdat jezelf vergelijken met de jij die je 1, 2 of 3 jaar geleden was een eerlijke manier van vergelijken is. Want juist dan zie je JOUW groei. En misschien heb je nog niet alles voor elkaar zoals je het zou willen maar over het algemeen zul je zien dat je gegroeid bent. Dat jij stappen hebt gemaakt op gebieden die voor jou belangrijk zijn en er voor jou toe doen. Misschien kan je nu beter jouw grenzen aangeven dan 2 jaar geleden of kan je sneller beslissingen nemen of ben je beter in jezelf goed verwoorden als je voor publiek mag spreken bijvoorbeeld.

Voor jouw wensen naar de toekomst toe geldt hetzelfde. Stel jezelf de vraag waar wil jij staan over 1 of 2 jaar en welke talenten of skills wil jij daarvoor verder ontwikkelen? En als je dan toch kijkt naar een ander.. Laat je dan vooral inspireren door hem of haar in plaats van dat jij jezelf oplegt dat jij net zo goed, net zo nauwkeurig of net zo slim, net zo welbespraakt of net zo perfect als die persoon moet zijn. De energie van je te laten inspireren door een ander voelt licht en is een energie van fun. Je geniet van wat de ander doet, je gunt het hem of haar en je voelt dat jij er blij van wordt.

Onderzoek vervolgens wat jouw verlangen je hierin wil vertellen want iets in wat deze persoon doet triggert jou schijnbaar. Voel wat je triggert en ga ontdekken wat een manier is voor jou om jouw verlangen in de wereld te zetten zodat het goed voelt en werkt voor jou.

Mijn eigen persoonlijke ervaring is dat het vergelijken van jouw huidige jij met de jij die je een jaar geleden was heel goed werkt. Het heeft mij zoveel milder gemaakt naar mezelf toe en ik kan nu echt, zonder blikken of blozen, zeggen waar ik goed in ben. Simpelweg door de afspraak te maken met mezelf dat ik mezelf alleen nog maar vergelijk met de Nicole van een x-periode geleden.

Ik ben ontzettend nieuwsgierig of ik je een handvat heb gegeven in deze blog. Wil je het me hieronder laten weten?

Lees hier mijn andere blogs of beluister mijn ‘Uplift your life’ Podcast voor nog meer inspiratie & tips om je hart te volgen.