“Als het niet beter wordt dit weekend dan ga ik maandag naar de dokter” zei ik afgelopen vrijdag tegen mijn vriend terwijl hij mij vroeg of ik niet naar een dokter moest. Mijn keel deed al vier dagen enorm veel zeer, mijn keelamandelen zagen eruit als opgezwollen witte druiventrossen en ik zag letterlijk op tegen elke slik. Ik voelde wel dat het niet helemaal goed zat. Ik had al dagen gegorgeld met zout water, nam supplementen, at waterijsjes, deed ’s nachts een natwaterverband om (zoals eens van oma geleerd) maar niets hielp. De pijn werd alleen maar erger. 

Tot ik die zaterdag mijn moeder belde. “Wat is er?” vroeg ze nog voor ik maar een woord had gezegd. Ik vertelde haar dat mijn keel zo enorm veel zeer deed en ze zei resoluut dat ik dezelfde dag nog langs de huisartsenpost moest gaan. Zo gezegd, zo gedaan. De dokter die ernaar keek bevestigde na een aantal testen al snel dat het om een zware keelontsteking ging en ik ging met de juiste medicijnen naar huis. Medicijnen die goed werken want ik voelde me na binnen twee dagen alweer zoveel beter. Het verschil was gewoonweg magisch. 

Waarom deel ik dit nou? Omdat ik stil wil staan bij het feit dat we vaak harder zijn voor onszelf dan voor een ander. Als iemand van wie ik veel zou houden zich niet lekker zou voelen en deze persoon had al 4 dagen pijn, dan had ik hem/haar waarschijnlijk zelf naar de dokter gebracht. Maar wanneer het om mezelf gaat, dan ben ik bereid ‘m over het weekend heen te tillen. Terwijl als je mijn blogs trouw leest, dan weet je dat ik er over het algemeen een liefdevolle relatie erop nahoudt met mezelf. 

Wat maakt dan dat ik bereid was mezelf nog een weekend hier doorheen te laten gaan? Meerdere punten. Allereerst waren we bij mijn vriend dat moment, dus mijn hoofd had bedacht dat ik na het weekend pas toegang zou hebben tot mijn eigen dokter en huisartsenpost. Dat is tenslotte hoe het hoort toch, dat je naar je eigen arts gaat? Daarnaast weet ik niet voldoende af van serieuze keelontstekingen om te weten dat het niet uit zichzelf overgaat maar dat ze over het algemeen alleen maar erger worden als je ze niet behandelt. 

Daarnaast kwam dat ik mij niet wilde aanstellen. Ik wilde sterk zijn en laten zien dat ik het zelf wel kon afhandelen. Ik paste alles wat ik ooit van mijn moeder en oma heb geleerd over keelpijn genezen netjes toe. Ik was een meesterpatiënt en deed alles het exact zoals het hoorde. Dat zou er toch wel toe leiden dat het minder zou worden? Zodat ik niet mijn vriend zou hoeven vragen mij naar de huisartsenpost te brengen, waar hij buiten zou moeten wachten i.v.m. de Covid Maatregelen terwijl dat soort bezoekjes in het weekend, conform mijn ervaring, bijna altijd vele malen langer duren dan je zelf had gepland. 

Je leest het al. Ik was aan het denken voor mijn vriend. Ik was aan het denken voor de huisarts. Ik was rekening aan het houden met iedereen in plaats van dat ik mezelf gaf waar ik oprecht behoefte aan had op dit moment. Tot ik mijn moeder sprak en zij mij duidelijk te verstaan gaf dat ik dezelfde dag nog naar de huisartsenpost moest gaan. 

Achteraf bezien ben ik ZO BLIJ met haar woorden. Ik heb de plaatselijke huisartsenpost gebeld en wat denk je? Ik kon binnen anderhalf uur terecht. Ik heb mijn vriend gevraagd of hij mij wilde brengen. Wat denk je? Hij zei “Al moet ik je Vlissingen brengen (wat echt ver is vanaf waar hij woont) dan doe ik het met liefde voor je”. In plaats van uren wachten wat ik al voor me zag stond ik met 25 minuten weer buiten. Dus alles waar ik mij zorgen over maakte, alles wat ik ingevuld had voor iedereen, daar was niets van uitgekomen. Ik was bereid geweest mezelf nog een weekend te pijnigen alleen maar omdat ik niet teveel ruimte in wilde nemen en het wilde doen zoals het hoort. 

De grap is dat ik deze dingen al weet voor mezelf. Ik weet dat pleasen, mezelf aanpassen en het goed willen doen mijn oude patronen zijn. Ik werd mij dit weekend voor de zoveelste keer bewust dat het niet gaat om het afleren van onze patronen. Onze patronen staan al zo lang op onze harde schijf, die wij gevuld hebben de eerste 8 jaren van ons leven, dat is waar we bij stress en spanning op terugvallen. Het gaat erom dat we ons bewust zijn van deze patronen. Dat we in de gaten hebben dat het situaties zijn die spanning in ons veroorzaken die onze patronen kunnen triggeren. Want als we ons hier bewust van zijn dan kunnen we een andere keuze maken. 

Eén van mijn favoriete uitspraken is “elke les komt net zo vaak voorbij tot ze geleerd is”. Zo was het ook met deze les voor mij. Ik mocht mij opnieuw bewust worden dat het belangrijk is dat ik de relatie met mijn gevoel ten alle tijden bovenaan zet. Niets is zo belangrijk dan dat ik mij goed voel. Net zoals ik het jou gun dat jij je relatie met jouw gevoel op nummer 1 zet. Dat er niets belangrijker is dan dat jij je goed voelt en dat jij jezelf toestaat om de keuzes te maken die daartoe leiden. 

Want het is een cliché pur sang, maar een cliché zou geen cliché zijn als het niet waar zou zijn. Ik ben nu, met de juiste medicatie en zonder pijn, vele malen gezelliger en vrolijker dan voor die tijd. Je hebt meer te geven aan een ander wanneer je eerst goed voor jezelf zorgt. Het is zo belangrijk dat je besluit om eerst zelf de grote liefde van jouw leven te worden. Nog belangrijker is dat je dit besluit keer op keer blijft nemen. Totdat je op dat punt bent dat je zelfliefde 100% van de tijd bovenaan je lijstje hebt staan, zul je merken dat de lessen die jij hebt gekozen op dit pad structureel voorbij blijven komen.

Zit je in zo’n moment waarop een bepaalde les continu voorbij komt en heb je het moeilijk? Besef je dan goed dat jij een krachtige creator bent. Dat jij alles kunt creëren waar jij naar verlangt. Dat alles waar jij van droomt ook droomt van jou. Dat jij en ik ons (bijna) niet voor kunnen stellen hoeveel we waard zijn en wat er allemaal mogelijk is voor ons. Je kunt alles doen, zijn of hebben waar je naar verlangt. Je krijgt geen verlangens die je niet kunt realiseren.

Als het universum een verlangen in je hart heeft geplaatst dan mag je er vanuit gaan dat jij alle middelen in je hebt om dat verlangen te kunnen realiseren. Wil je niets liever dan dat, maar weet je niet hoe en zou je het fijn vinden als ik je een paar stappen op weg help? Kijk dan eens of het online programma De Mindset Mastery Methode of een 1-op-1 coach traject interessant voor je is.  

Liefs, 
Nicole